Anneke gaat voor een top tijd

Ik ben Anneke Stins, 38 jaar en directeur van Breepark en Kabonk. Met mijn zoontje van 5 jaar woon ik in de Belcrum en ik ben inmiddels al ruim 17 jaar een ‘Bredase’. Van huis uit ben ik sportief opgegroeid. In de zomer- en winterstop van de voetbal gingen we altijd al hardlopen om onze conditie op peil te houden. Ook in de tijden dat ik bij vv Baronie vr1 voetbalde ben ik dat in Breda blijven doen. Veel 5 en 10 km rondjes in het Mastbos en Markdal en na een aantal verhuizingen binnen Breda, de richting van het kadettenkamp Dorst gevonden.

Hardlopen is de meest laagdrempelige sport die er bestaat, het maakt niet uit hoe hard je gaat of welke afstand je loopt, je wordt al beter als je zelfs maar start. En dat is het leukste, iedere keer dat je gaat lopen maak je weer een stap. Ik heb echt niet altijd zin als ik de deur uit ga, maar eenmaal terug van een ronde lopen ben ik helemaal ontspannen en energiek. Voor mij is hardlopen écht even mijn hoofd leegmaken.

Ik ben door anderen aangestoken met het ‘Bredaille-virus’! Ik dacht bij mezelf, ik kan een rondje alleen lopen of meedoen met een wedstrijd waar ik allemaal bekenden tegen kom; dan is dat laatste eigenlijk veel leuker! En dan krijg je, als je er drie loopt, ook nog eens zo’n mooie Bredaille!

De periode dat ik echt voor een snelle tijd ging en daarvoor ook intensiever trainde ben ik inmiddels voorbij, ik beoefen ook nog andere sporten en dan is het wel eens keuzes maken. Ik vind het heerlijk om de 10 km te lopen en daarbij ga ik zeker voor het maximale, maar ik denk dat ik mijn pr niet meer ga verbeteren. Ik heb dit jaar al twee Bredase lopen gedaan, de Dorpsloop Teteringen & De Tien van ’t Aogje. Die hebben mij allebei verrast door de gezelligheid rondom het parcours! Maar de topper blijft voor mij toch de Singelloop, waar ik naast de familieloop ook de 10km loop. Het enthousiasme van de mensen die keihard klappen en juichen, alle bands en optredens rondom het parcours; daar ga je automatisch harder door lopen.

Het maakt niet uit of je een megatijd loopt of met moeite de 5 km kan volmaken; het gaat om de sfeer, het sportief bezig zijn en dat je trots mag zijn dat je eraan hebt deelgenomen. De Bredaille is voor sommigen misschien juist een mooie stok achter de deur om die schoenen weer uit de kast te halen en daarvoor beloond te worden. Ik heb in ieder geval genoten van de twee lopen die ik al heb gedaan en kijk enorm uit naar de Singelloop én natuurlijk naar de lopen in 2025, want dan ga ik uiteraard weer voor de Bredaille!